Nederland wordt nog niet warm van het idee om warmte op te slaan. Is het draagvlak voor de energietransitie onvoldoende, of levert het te weinig op in de portemonnee? En nog belangrijker: hoe komt de warmtebatterij aan de man?

Dit artikel is het derde en laatste deel uit de serie over warmteopslag. Het eerste deel is hier toegankelijk en het tweede hier. Het volledige artikel is ook te lezen in de beurscatalogus.

Warmtepomp ontlast door opslag
Opslag van warm water kan de levensduur van de warmtepomp verlengen. Als er een buffer beschikbaar is, hoeft een warmtepomp namelijk minder vaak en minder hard te werken. Patrick Jansen, hoofd kennis & innovatie bij Rensa, legt uit hoe dat zit.

“Een ketel slaat meteen aan. Een warmtepomp niet, die heeft wat meer tijd nodig. Zonder buffervat schakelt een warmtepomp misschien wel ieder half uur aan en uit. Hierdoor slijt de compressor veel sneller. Bovendien kost dit meer stroom.”

Jansen ziet nagenoeg geen toekomst in het buffervat met water, omdat een buffervat op water veel ruimte in beslag neemt. In PCM heeft hij vooralsnog ook weinig vertrouwen, omdat deze systemen momenteel te kostbaar zijn.

“Een buffervat met PCM kan mogelijk vier keer zoveel warmte opslaan in een beperkte ruimte. Maar we verkopen de producten vooralsnog niet omdat ze nog niet in aantrekkelijke hoeveelheden geproduceerd worden. De businesscase blijft uit.”

Partijen als TNO en Rensa werken er hard aan om compacte oplossingen op de markt te krijgen. “Naar verwachting is een warmtebatterij over een aantal jaar een logisch onderdeel van een duurzame installatie.”

Warmteopslag als kortingscode
Wie nu al een warmtebatterij aanschaft, doet dat meer als hobby dan dat er daadwerkelijk een functioneel of financieel voordeel aan vast zit. Jansen weet wel een manier om een financiële trigger te realiseren.

“Voor je elektrische aansluiting betaal je momenteel onafhankelijk van je verbruik. Maar stel nou dat je slechts de helft van de aansluiting hoeft te betalen als je gebruikmaakt van warmteopslag waardoor je een lagere piekbelasting hebt. Het is interessant om dat door te rekenen”, stelt hij.

“Het overgrote deel van je energieverbruik en de hoge pieken zijn afkomstig van het verwarmen van je woning en water voor gebruik, ongeacht of je met gas of stroom verwarmt.”

Als oplossing die echt antwoord geeft op de problemen ziet TNO potentie in de thermische batterij op basis van zouthydraten, mede dankzij het compacte formaat.

“We zijn onder meer bezig met de toepassing van thermochemische materialen voor warmteopslag. We doen bij TNO nu onderzoek naar twee concepten van deze compacte verliesvrije warmtebatterij, het closed-loop-concept en het vacuümconcept, elk met hun eigen specifieke kenmerken. Er zijn zeker nog een aantal hobbels te nemen om dit grootschalig in de markt te krijgen, maar de actuele problemen op het stroomnet vergroten de urgentie voor warmteopslag alleen maar.”

TNO en Rensa zijn dan ook samen met andere partijen volop aan de slag om compacte oplossingen op de markt te krijgen, waarmee warmtebatterijen naar verwachting over een aantal jaar een logisch onderdeel van duurzame installaties vormen.