Op The Green Village, het openlucht onderzoeksdorp voor duurzame innovatie bij de TU Delft, zijn ze erachter gekomen dat met thermische zonnepanelen, een gemeenschappelijke warmtekoudeopslag en warmtepompen ook een wijk met minder goed geïsoleerde woningen aardgasvrij is te verwarmen, schrijft Gawalo.  

Er is een rijtje jaren zeventig woningen nagebouwd met verschillende energielabels. Hier draait al enige tijd een proefopstelling waarbij een paar vaten water als warmtekoudeopslag dienen. De onderzoekers kunnen nu al aantonen dat een wijk met oudere woningen met energielabel B-C aardgasvrij te verwarmen is.

PVT + zonnewarmtenet = warm huis

Hun onderzoek toont dat PVT-panelen gecombineerd met een zonnewarmtenet voldoende warmte voor verwarming en tapwater kunnen leveren. Daarnaast leveren de panelen voldoende elektriciteit voor de systeempompen en de warmtepomp. Warmte die in de zomer wordt geoogst wordt in een grondwaterlaag opgeslagen voor koudere tijden. Deze technieken zijn niet onbekend maar wat het bijzonder maakt is het lage-temperatuur warmtenet.

Een gemiddelde woning heeft leidingen, pompen en kleppen nodig die er samen voor zorgen dat de warmte van het warmtenet en de PVT-panelen optimaal wordt benut. Ook is er een warmtepomp met buffervat nodig, vier tot zes PVT-panelen en installatiewerk. De kosten van de gezamenlijke warmtekoudeopslag voor een paar honderd woningen wordt geschat op een paar duizend euro per huishouden voor twintig tot dertig jaar. Na installatie zijn de verbruikskosten nul, en blijft alleen onderhoud over en op termijn vervanging van onderdelen.

Haarlem proefwijk?

Is dit systeem goedkoper dan gas stoken met een hr-ketel? Die vergelijking is moeilijk omdat het uitsparen van 1.500 kubieke meter gas per huishouden per jaar al winst is. Maar de apparatuur die daarvoor nodig is, moet worden afbetaald. Momenteel wordt gekeken of het systeem in het Ramplaankwartier in Haarlem kan worden toegepast.

De temperaturen van het zonnewarmtenet, met een warme en een koude leiding, zijn zo ingesteld dat de maximale hoeveelheid warmte van de daken kan worden geoogst. Daarvoor moet de opslagtemperatuur niet te hoog zijn. Anderzijds is bij een hogere temperatuur van het warmtenet het rendement van de warmtepomp wel hoger. Het gekozen optimum ligt in de zomer op 18 graden voor de warme leiding en 11 graden voor de koude. In de winter zijn die waarden 14 respectievelijk 7 graden. De warmtewisselaars hebben een temperatuurverschil van 2 graden, zodat in de winter de warmtepomp aan de ingang 12 graden krijgt aangeboden. De uitgangstemperatuur voor de warmtepomp is 60 graden voor tapwater en 35-55 graden voor de centrale verwarming. Ook hier geldt: hoe lager het temperatuurverschil tussen in- en uitgang, hoe beter het rendement.