Een proefschrift heeft aangetoond dat biomassacentrales voor een aantal types brandstof de minst slechte optie zijn als er gekeken wordt naar de uitstoot van CO2. Het gebruik van restafval voor biomassacentrales kan zelfs helpen om de klimaatdoelen te halen.

Steef Hanssen, docent aan de Radboud Universiteit, betreurt het slechte imago van biomassa. Hij stelt dat deze centrales een bijdrage kunnen leveren aan het behalen van de klimaatdoelen van Parijs. Hanssen werkte de afgelopen jaren aan een proefschrift waarin hij de voordelen van biomassa-energie afwoog tegen alternatieven.

Restafval
Inmiddels is hij gepromoveerd dankzij zijn onderzoek. “Biomassa is niet slechts één technologie, het is juist extreem divers”, meent Hanssen. “Je kunt pellets resthout verstoken, of speciaal geteelde biomassa. Ook is de opgewekte energie niet alleen te gebruiken voor stroom, maar ook om warmte op te wekken of brandstof te maken. Dat allemaal bij voorbaat afschrijven is veel te kort door de bocht.”

Nee, je moet niet de halve Amazone platwalsen voor de Nederlandse biomassacentrale. Maar restafval dat anders onbenut zou blijven is een prima bron van warmte en energie, zo is op te maken uit het proefschrift.

Verwerking stoot uit
Hanssen ontwikkelde rekenmodellen die de CO2-uitstoot nauwkeurig berekende per alternatief. “Kijk naar hout uit een productiebos. Daar zitten ook stammen en takken tussen die niet geschikt zijn voor planken. De vraag is, wat doe je hiermee, en wat levert daarvan de laagste uitstoot op?”

Als je het resthout laat liggen rot het weg, en dat proces levert CO2 op. Een alternatief is om het te verwerken tot papierpulp of spaanplaten. Maar als je kijkt naar de vervoers- en verwerkingsprocessen hiervan kost dat heel wat energie. Die verbruikte energie zorgt voor meer uitstoot.

Plant neemt op
Ook berekende hij in zijn proefschrift hoeveel zin het heeft om kooldioxide uit de lucht te halen door speciale gewassen te planten. “De groeiende planten nemen CO2 op. De planten kun je vervolgens oogsten en verbranden voor energieproductie, waarna de vrijgekomen CO2 afgevangen en onder de grond gestopt kan worden.” Hiermee verdwijnt er dus netto CO2 uit de atmosfeer, terwijl je ondertussen elektriciteit opwekt.

Het is wel belangrijk dat de methode niet grootschalig wordt ingezet. “De grond die je hiervoor benut, kun je niet meer voor iets anders gebruiken. Pas na dertig jaar levert het op sommige plekken netto verwijdering van CO2-uit de atmosfeer, maar meestal duurt het langer.”