Een stevige crisis, de beste initiator voor verandering

Wat hebben we de afgelopen tien jaar het vuur uit onze sloffen gelopen om het volk te inspireren duurzamer te gaan leven. Waar de warmtepomp in 2010 door alles en iedereen nog verketterd werd, kan nu niemand er meer omheen. In de meeste gevallen is dit niet uit liefde, inzicht of bewustzijn gekomen maar uit verplichting. En net als bij zonnepanelen hebben de meeste particulieren hun warmtepomp aangeschaft omdat ze het zoet van de stevige ISDE zich goed wilden laten smaken.

Maar ondanks al onze inspanningen is het veel te traag gegaan. Tot aan dit voorjaar was er in het landelijk energieverbruik nog niets van te zien. Daarna sloeg het in rap tempo om. Zoals zo vaak werkte een enorme crisis beter dan ieder inspirerend argument. Wat nou de planeet? Wat nou aardbevingen in Groningen? Zeespiegelstijging? Hallo zeg! Onze kleinkinderen een onleefbare wereld? We trokken ons er niets van aan.

De mens blijkt leergierig en creatief
Pas wanneer we in onze portemonnee geraakt worden gaat het waarschuwingslampje branden. Onze overheid zal zeggen dat hun voorlichtingscampagne goed gewerkt heeft. Maar de daling van maar liefst 25 procent aardgas was al voor de campagne bereikt.

Bij dergelijke hoge tarieven wordt bewustzijn snel gerealiseerd. De mens blijkt leergierig en creatief. Op internet, de kranten en in de bladen wordt je overspoeld door tips en trucs om energie te besparen. We kijken en leren plots weer van de methodes van onze ouders of opa’s en oma’s. Waarom je hele huis verwarmen, verwarm alleen die ruimte waar je verblijft, lees je nu regelmatig.

Onze centrale verwarming moet naar 19 graden Celsius en zet alle radiatoren in de andere verblijfsruimten dicht, is het advies. Niet meer in bad, korter douchen, de stortdouche vervangen door een spaardouche, alles voor minder energie. Althans dat denken we. Maar wie even verder kijkt, ziet dat het ons uitsluitend om de extreme kosten gaat.

Lokaal verwarmen precies zoals met de gashaard van opa en oma
Wie dezer dagen nog af en toe wat zuinige warmte wil voelen, is beter af met de aangename straling van een infraroodpaneel. Verwarmen is voelbare warmte. Verwarmen gaat om de mens en niet de woning. Daar zijn dit prille winterseizoen al een hoop Nederlanders achter gekomen. Net als vroeger verwarmen, net als opa en oma en ook toen vaak uit armoe.

Want armoedig zal het zeker zijn wanneer de overheid ons in 2024 niet meer helpt met een prijsplafond. Dan zal warmte uitsluitend nog benut worden in één centrale ruimte en alleen wanneer de mens aanwezig is. De les uit het verleden leert ons dan dat dit zuinig en behaaglijk kan. Met warmte-opwekkers die op hoge temperaturen aangename stralingswarmte leveren.

Terwijl de professionele markt nog altijd tegensputtert, geven de ervaringen van consumenten steeds meer aan dat verwarmen met infraroodpanelen zuinig kan. Tevens zeggen ze dat het zeer comfortabel is en vooral de mogelijkheid geeft lokaal te verwarmen op de momenten dat de mens aanwezig is. Precies zoals met de gashaard van opa en oma.