De toekomstige waterstoffabrieken in het Rotterdamse havenindustriegebied blijken een aanzienlijke nieuwe bron van duurzame warmte die goed kan worden ingezet in huishoudens, kassen en kantoren, schrijft Port of Rotterdam in een persbericht.

Op basis van de huidige inschatting kan de haven in 2030 omgerekend circa 500.000 huishoudens van warmte voorzien. In 2050 kan dit zelfs oplopen tot zo’n 1 miljoen huishoudens. Met collectieve warmte als vervanger van cv’s op aardgas kan een volgroeid warmtenet in Zuid-Holland op jaarbasis 2 tot 3 miljoen ton CO2 reduceren.

Efficiëntieverlies wordt gebruikt als voeding voor een warmtenetwerk

Daarmee wordt duidelijk dat het warmteaanbod uit havenbronnen in de komende decennia niet daalt, zoals aanvankelijk werd aangenomen, maar juist stijgt. En er dus een goede leveringszekerheid kan worden geboden van warmte uit CO2-vrije industrieprocessen. Zeker in een dichtbevolkte regio als Zuid-Holland biedt deze warmte een goede basis voor een regionaal warmtenetwerk – ter vervanging van individuele cv-installaties.

Het produceren van waterstof gaat gepaard met efficiëntieverliezen. Een vuistregel is dat circa 25% van de energie verloren gaat bij de productie van waterstof. Die 25% komt vrij in de vorm van warmte. Indien deze echter wordt opgevangen en als voeding voor een warmtenetwerk wordt gebruikt, is dit efficiëntieverlies plotseling een bron van energie voor andere toepassingen.

De havenwarmtegebruiker heeft een duurzame warmtevoorziening

In publieke discussies komt met enige regelmaat aan de orde welke warmtebron duurzaam is. Aanvankelijk zal een warmtenetwerk draaien op onbenutte warmte van raffinaderijen, afvalverbranding en de chemie. Stapsgewijs komt daar warmte bij uit waterstoffabrieken en op termijn ook uit geothermie (aardwarmte).

Indien warmte met fossiele brandstoffen wordt opgewekt als basis voor de productieprocessen en diezelfde warmte na afloop wordt hergebruikt voor verwarming van huizen, kassen en bedrijven, is dit een duurzame inzet van die warmte. Immers, het vermijdt de inzet van aardgas voor verwarming bij de eindgebruiker en draagt direct bij aan de reductie van CO2. De gebruiker van deze havenwarmte beschikt daarmee over een duurzame warmtevoorziening. De warmte wordt anders geloosd in het water of de lucht, maar nu dus nuttig ingezet.