Het CO2-etende asfalt van Piet Zijlstra

CO2, daarvan moet de uitstoot naar beneden. Daar is Piet Zijlstra, uitvinder, het over eens. Na vier jaar experimenteren en laboratoriumonderzoek in eigen beheer ligt er nu een weg van 60 meter in de Klimaatproeftuin bij BuildinG in Groningen. En het eet CO2.

“Twintig ton CO2 per jaar”, belooft Zijlstra in het Dagblad van het Noorden. Hij gebruikt olivijn, een basisch gesteente dat een reactie met CO2 aangaat. Het resultaat van dat proces is dat het broeikasgas niet ergens wordt opgeslagen, maar echt weg is. Wat overblijft is magnesiumbicarbonaat, een waardevolle meststof.

Olivijn
Olivijn, een mineraal, kan worden ingevoerd uit Europa en is op verschillende plekken in Nederland al uitgestrooid langs schouwpaden en wegen, ook om broeikasgassen te binden. In Groningen is het voor het eerst in een weg verwerkt.

Gezondheidswinst
Zijlstra: “Ik experimenteer er al vier jaar mee. De techniek is bewezen en kan overal worden toegepast en op grote schaal worden uitgerold.” De techniek maakt het asfalt wel iets duurder, maar niet veel en het opruimen van CO2 kost ook geld. Bovendien is er gezondheidswinst omdat bij normale steenslag kwartsstof vrijkomt en dat is slecht voor de gezondheid. De stoffen die vrijkomen bij een laag met olivijn zijn minder schadelijk.

Zijlstra’s uitvinding heeft inmiddels de belangstelling gewekt van verschillende gemeenten. Zijlstra: “Maar we blijven bescheiden, we gaan het beleven.’’