Heiligt het doel de middelen?

24.12.2025 Rob Harms Voormalig directeur van Monarch Nederland

Heiligt het doel de middelen?

Het doel is duidelijk, we moeten Parijs halen in 2050. Maar de vraag is dan met inzet van welke middelen? Én vooral tegen welke prijs? Daarom begin ik deze column met een terugblik op het roerige jaar voor onze branche dat achter ons ligt.

Een jaar waarin we gespecialiseerde -meestal wat kleinere- installatiebedrijven aanvankelijk zagen floreren op het gebied van warmtepompen en aanverwante specialismen. Zagen we ook installatiebedrijven behoorlijk groeien d.m.v. overnames (VDK , Hoppenbrouwers, Kemkes en de Groot installatiegroep bij voorbeeld).

En de eisen die aan de medewerkers werden gesteld namen toe, dat verhoogt weliswaar de kwaliteit over de volle breedte van de branche maar vergt veel tijd en geld. Dat geldt ook voor de eisen die gesteld worden aan warmtepompen, zoals voor de transitie van F-gassen naar R290 (propaan). En voor ons, van origine brander specialisten, ligt de lat ook al zo hoog door de eisen van SCIOS. Dan moet je elke nieuwkomer echt opleiden.

Bij de leveranciers kwamen de veranderende marktomstandigheden dan ook hard aan. Dramatisch lagere omzetten in PV en WP. Daar gaan we de komende tijd nog veel last van houden met alle gevolgen van dien voor de levensvatbaarheid van de installatiebedrijven.

Hoe kijken we naar 2026

We verlangen allemaal -en eigenlijk al héél lang- naar consistent beleid van de overheid, en vooral ophouden met het veranderen van de regels tijdens het spel. Zoals nu weer aan de orde komt met het al dan niet afschaffen van de salderingsregeling, en wel of niet aantasten van fiscale voordelen van elektrisch vervoer. Wat voor kabinet er ook komt laat het duidelijke doelen stellen én een begaanbare weg ernaartoe. Dan willen bedrijven best investeren en hun nek uitsteken. Die bereidheid wordt nu te vaak de nek omgedraaid door abrupt wijzigende regels.

Zo zie ik ook de kosten gestaag blijven toenemen qua regelgeving en qua andere wettelijke verplichtingen. Die landen uiteindelijk direct of indirect bij de consument, de burger, de kiezer of hoe je deze mensen ook wil duiden. Die heeft eigenlijk geen keus dan zijn of haar bordje braaf leeg te eten.

Bedrijven die al dit soort zaken niet goed managen zullen failliet gaan, of worden overgenomen, of modderen nog even door om uiteindelijk te verdwijnen.

De eigenaars/ondernemers krijgen zo keihard de consequenties te verwerken van zwalkend en te ambitieus beleid, in tegenstelling tot politici. Die worden eigenlijk nooit verantwoordelijk gehouden. En helaas hebben ze veelal weinig ervaring in ons bedrijfsleven. Sterker nog nooit slechts een enkeling heeft voor eigen rekening en risico gewerkt.

Mooi vond ik het dan ook dat Arend Kisteman, 2e kamerlid voor de VVD, de moeite nam om bij ons in Diemen zijn oor te luisteren te leggen bij de mooie ondernemers van industrieterrein Diemen en zijn visie te delen. Je merkte dat hij wél een echte ondernemer is, en onze zorgen deelt.

Zo zien we als bedrijven volgend jaar een hogere belasting op fossiele bedrijfswagens van 12 procent op de aanschafwaarde per jaar. Ook daar snapt hij ons. En het ergste is: we willen wel, maar het kán niet enerzijds door de afstanden die onze servicemedewerkers moeten rijden met circa 1.000 kilogram in de serviceauto en anderzijds door de netcongestie. Die serviceman of vrouw komt niet meer thuis van de weekenddienst.

Dus als ik het zo zie blijven we behoorlijk op de proef gesteld worden en moeten we hopen op een redelijke koers van het nieuwe kabinet en moeten “hoogaan de wind blijven zeilen" om überhaupt overeind te blijven en nog een beetje gezond rendement te realiseren.

Gloort er dan helemaal geen hoop? Gelukkig wel, zo is de markt technisch helemaal klaar om bi-directioneel laden mogelijk te maken van auto tot laadpaal tot EMS tot slimme meter. Daarmee kan een significante bijdrage worden geleverd aan het versneld oplossen van de netcongestie. Hoera hoor ik u denken!

Maar het mag niet uitgerold worden want er kan misbruik van gemaakt worden door bijvoorbeeld op kantoor de auto van zo’n 77 kilowattuur elke dag vol te laden tegen een lage energiebelasting-schijf en dan thuis door te leveren aan je huishouden. Doorleveren mag niet van de energieleveranciers vanwege tariefverschil, en EB ontduiken mag niet van de Overheid. En we hebben het hierbij over loon-in-natura. Hoe gaat de belastingdienst dan de IB beoordelen? We hebben het voor warmtepompbezitters al snel over meer dan 1.000 euro per jaar.

Zolang we niet met zijn allen bereid zijn om op BV Nederland niveau naar dit soort belemmeringen te kijken, en ons aan de geest van een regel te gaan houden om een gewenst maatschappelijk doel te halen, dan kán het lukken om in 2026 een kentering teweeg te brengen op weg naar een betaalbare en haalbare duurzamere samenleving.

Ik ga het goede voorbeeld geven voor mijn kleinkinderen die in 2050 rond de 30 zijn. Doet u mee? Dat is mijn oprechte wens voor het nieuwe jaar; samen op weg!