De Europese Wetenschappelijke Adviesraad voor Klimaatverandering roept de Europese Unie op om het Europese budget voor broeikasgassen tussen de 11 en 14 gigaton CO2-equivalenten te houden, in lijn met klimaatscenario’s om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 graden Celsius. Daarbij hoort een emissiereductie van 90 tot 95 procent aan, ten opzichte van 1990.

In zijn rapport Wetenschappelijk advies voor het bepalen van een EU-breed klimaatdoelstelling voor 2040 en een broeikasgasbudget voor 2030-2050 roept de Europese Wetenschappelijke Adviesraad voor Klimaatverandering de Europese Unie op om meer te doen om zijn broeikasgassen te reduceren. Tegen 2040 zou al 90 tot 95 procent van de uitstoot van broeikasgassen moeten zijn teruggebracht.

Door de uitstoot tussen 2030 en 2050 binnen een bandbreedte van 11 tot 14 gigaton CO2-equivalenten te houden zou de Europese Unie bijdragen aan het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 graden Celsius. Essentieel voor het beperken van de klimaatrisico’s en het realiseren van een duurzame toekomst.

“De aanbevelingen van de Adviesraad onderstrepen de noodzaak van gedurfde en transformatieve acties om klimaatneutraliteit tegen 2050 te bereiken op een manier die zowel eerlijk als haalbaar is. Door de juiste beleidskeuzes te maken en duurzame innovaties te omarmen, kunnen we de weg vrijmaken voor een veerkrachtige toekomst”, aldus Prof. Ottmar Edenhofer, voorzitter van de Europese Wetenschappelijke Adviesraad voor Klimaatverandering.

De Adviesraad heeft meer dan duizend EU-emissietrajecten geanalyseerd om haalbare emissiereducties in de EU tegen 2040 in kaart te brengen. Inclusief de uitdagingen die het opschalen van technologieën zoals zonne-energie, windenergie en waterstofenergie met zich meebrengen.

Gecombineerd met een efficiëntieslag zou een grootschalige elektrificatie van het energieverbruik een vrijwel klimaatneutrale energiesector in 2040 binnen handbereik kunnen brengen. Daarbij hoort een uitfasering van kolen tegen 2030 en aardgas tegen 2040, waardoor het afvangen en opslaan van CO2 tot een minimum beperkt kan worden, ook al blijft de vraag hiernaar enorm.

“Het opzetten van een beleidskader dat emissiereducties stimuleert en tegelijkertijd een snelle opschaling van koolstofverwijdering stimuleert, is een belangrijke uitdaging voor beleidsmakers in de komende maanden. Emissiereducties hebben de prioriteit, maar duurzame koolstofverwijderingen uit zowel de landsector als nieuwe technologieën vereisen ook een snelle opschaling, met een zorgvuldig beheer van de daarmee samenhangende risico’s en uitdagingen”, zegt Edenhofer

Om dit te realiseren moet de Europese Unie er allereerst voor zorgen dat het zijn doelstelling van 55 procent emissiereductie in 2030 zal halen. Voor het decennium daarna is het noodzakelijk om te streven naar de bovengrens van wat mogelijk wordt geacht.

“Om ervoor te zorgen dat de klimaatactie van de EU zowel haalbaar als eerlijk is, moeten de inspanningen van de EU op het gebied van klimaatmitigatie zowel binnen als buiten de EU kijken. Dit houdt in dat we ambitieuze reducties van de binnenlandse uitstoot van broeikasgassen moeten nastreven en tegelijkertijd actief moeten bijdragen aan mondiale emissiereducties”, stelt Prof. Jette Bredahl Jacobsen, vicevoorzitter van de Europese Wetenschappelijke Adviesraad voor Klimaatverandering.